Rendieren

 

Hier in Nederland zie ik de waarschuwingsborden met een hert erop vaak staan als ik door de duinen naar zee rij.  “Wij steken zomaar over” staat erbij.

In Noorwegen, waar ik onlangs was, is het een ‘gewone’ zaak, rendieren op de weg. Ze horen hier bij het leven van alledag. Langs de weg in de berm, in een weiland waar je langs rijdt, kun je zomaar (een kudde) rendieren zien. Soms staat er ineens een rendier midden op de weg voor je. Indrukwekkend. Ze hebben prachtige geweien en mooie kleuren.

De rendieren en elanden zijn beschermd. De snelheid op de autowegen is aangepast, mensen rijden niet hard. Zeker op stukken waar veel rendieren voorkomen, wordt rustig gereden en afstand gehouden. Bumperkleven doen ze hier niet aan. Er kan ineens een rendier of eland de weg oversteken, die wil je niet tegen je auto aan hebben. Sowieso wil je geen dier aanrijden.

M’n eerste keer in de Noorse binnenlanden en een eland zien, dat is best bijzonder. Ze zijn er, maar je ziet ze lang niet altijd. In hun mooie schutkleuren, gaan ze op in de natuur. Zeker als het een beetje grijs weer is en miezert. De eland zagen we in een flits vanuit de auto, hij stond in de berm. Prachtig dier, groot, indrukwekkend. Deed me qua kleur aan een ezel denken, maar de grootte van een paard.

Mooi om te zien en ervaren hoe de dieren zo in het leven zijn ingepast.  Dieren en mensen leven daar samen. Zij zijn er, wij zijn er.

 

 

2 reacties

  1. Kutera
    ·

    En zo is het helemaal!! Mooi ge- en beschreven Suzan! Stor klem fra Kutera

    1. Suzanschrijft
      ·

      Takk! 😉

Reacties zijn gesloten.