Stevig staan mijn voeten op de grond
Rood en oranje is de kleur
Kracht en stevig
Bruingroene aarde, tot aan mijn knieën
Aarde is overal, er is meer aarde voor mij
Aarding is er om me heen
Het is er.
Lucht in mijn armen
Lucht en adem voor mij
Ik kan ademhalen
Ik kan ademen
Ik krijg lucht.
Op eigen kracht
Durf ik dit aan
Ga ik dit aan
Stevig op de grond
Geaard en vaarwel gezegd
Tegen het blokken van de pijn
Tegen het blokken van mijn ik
Tegen het blokken van mijn kracht
Mijn levenskracht
Hij is er
Ik ben er.
Tranen roeren zich in mijn borst
Tranen roeren zich in mijn ogen
Wat kom ik van ver, zoveel pijn geleden
Zoveel strijd gestreden
Liefdevol naar mijn lichaam
Wat heb je een kracht
Wat ben je mooi
Wat ben je zacht
Op eigen kracht
Mijn eigen kracht
Ik ga het aan
En krijg lucht
Ik sla mijn vleugels uit
Ik adem in en ik adem uit.
· Permalink
wauw Suzan, wat mooi en krachtig! xxx
· Permalink
Dank je wel! 🙂 X
· Permalink
Geweldig! Hou van jou Suzan!
· Permalink
Dank je wel en wat lief 🙂 X
· Permalink
Heel mooi!
· Permalink
Dank je wel Maud! X
· Permalink
Het ademen en aarden. Het loslaten. Dit gedicht doet me wat. Bij het ademen voel ik de vrijheid en bij het loslaten voel ik mijn tranen.
Heel mooi dat je me zo kunt raken met dit gedicht.
Ineke
· Permalink
Dank je wel en dat raakt mij dan ook weer.
· Permalink
Lieve Suzan,
Alles beleefd en alles doorleefd, geweldig dat je dit zo op kan schrijven!!!!!
Blijf diep ademhalen…… en geniet vooral als je buiten wandelt, in de tuin werkt, er gebeurt zoveel in de natuur!
Ik wens je veel kracht toe! liefs mama.
· Permalink
Lief, dank je wel! Armen wijd en ademen maar 😉 liefs
· Permalink
Dag lieve Suzan. Daar ga je dan…vliegen op eigen kracht. Wat een ruimte…
warme knuffel,
xxx Nelleke
· Permalink
Mooi beeld! dank je wel, dikke knuffel X
· Permalink
Dag lieve Suzanne
Geaard, en juist dan kracht om te vliegen…
liefs Mariette
· Permalink
Tja..inderdaad 🙂 Dank je wel Mariette, liefs