Harold Fry

‘Echt iets voor jou dit boek’ en ik kreeg ‘The Unlikely Pilgrimage of Harold Fry’ in mijn handen. Nieuwsgierig begon ik te lezen, het greep me meteen.

De dagen van de gepensioneerde Harold Fry trekken saai en kleurloos aan hem voorbij. Dan krijgt hij op een morgen een brief van oud-collega Queenie. Het is een afscheidsbrief, ze is ernstig ziek. Harold schrijft haar een briefje terug. Onderweg naar de brievenbus, voelt hij hoe zijn woorden tekort schieten. Van binnen knaagt het aan hem. Het is een mooie dag, hij kan net zo goed nog even doorlopen naar de volgende brievenbus. Als Harold stopt om wat te eten, vertelt hij het meisje achter de balie over de brief. ‘Je moet vertrouwen hebben’ en ze vertelt Harold over haar tante die kanker had. ‘Het gaat niet om medicijnen en al die dingen. Je moet geloven dat iemand beter kan worden. Er is zoveel in ons hoofd dat we niet begrijpen. Als je maar gelooft, dan kun je alles’. ‘Geloven dat je een verschil kunt maken’.

Harold is zo overdonderd door deze woorden en hij neemt direct een besluit. Hij belt het hospice waar Queenie ligt en laat een bericht achter: ‘Zeg haar maar dat Harold Fry onderweg is. Ze hoeft alleen maar te wachten. Want ik ga haar redden. Ik zal blijven wandelen en zij moet blijven leven’.

En zo begint zijn tocht. Van het diepe zuiden naar het hoge noorden van Engeland. Op bootschoenen, zonder wegenkaart, zonder telefoon, met slechts een creditcard op zak. Maar met een sterk geloof in wat hij gaat doen.

Doordat Harold letterlijk in beweging is, komt alles in hem ‘in beweging’. Gedachten, gevoelens, herinneringen. Zijn hele leven trekt aan hem voorbij; zijn vroege jeugd, zijn uitgebluste huwelijk, zijn zoon, de vriendschap met Queenie. Emoties van lang geleden komen los.

Na wekenlang lopen, vertelt een verzorgster van het hospice hem aan de telefoon hoezeer Queenie is opgeknapt na zijn bericht. . ‘….misschien heeft de wereld dit nodig. Wat minder gezond verstand en wat meer geloof’.

Het mooie van het boek vind ik de eenvoud van het idee en Harolds geloof hierin. Harold heeft geen pretenties. Hij heeft een simpel en krachtig idee en voert dat uit. Vastbesloten, niemand kan hem weerhouden van zijn idee. Zijn eenvoud en puurheid zijn ontroerend. Hij maakt een grote ontwikkeling door tijdens zijn tocht en het is mooi te lezen hoe zijn gevoelens tot leven komen. Na al die kleurloze jaren, doet hij iets van betekenis. Voor Queenie, maar zeker ook voor zichzelf en de mensen om hem heen.

“Against all odds”, tegen alle verwachtingen in. Het onwaarschijnlijke mogelijk maken, alleen door in iets te geloven. Hoe simpel ook. En hoeveel moois dat kan brengen.

The Unlikely Pilgrimage of Harold Fry, Rachel Joyce.