Gouden randje

‘s Morgens vroeg, ik word wakker van de pijn. Buikpijn en trekkende lage rugpijn. Hmmnnn…. ik haal diep adem. Sta langzaam op, neem een warme douche en een warm ontbijt. Een warme kruik ontspant mijn onderrug. Buiten is het mistig en grauw, toch beloofd het een mooie dag te worden. Vanmiddag ga ik met een vriendin wandelen in het bos. Ik neem uiteindelijk een pijnstiller, want ik wil lekker kunnen lopen.

We beginnen langzaam en rustig. Met elke stap een beetje meer de natuur in. We praten al iets minder snel en staan af en toe even stil. Wat is het hier mooi! Overal oranje, bruine en goudgele bladeren. Lekker om met je schoenen doorheen te sloffen en wat bladeren de lucht in te gooien. De zon schijnt inmiddels volop en maakt alles om ons heen nog mooier.

We ruiken de heerlijke geuren van de natuur. Ik adem diep in en uit. Om ons heen geritstel en gewroet van vogels in de bladeren. Een beekje wat zachtjes stroomt.  Een bankje in de zon met uitzicht op een prachtige vijver. De zon verwarmt ons gezicht. We zijn stil en genieten.

Alles klopt; de kleuren, de geuren, de zon, de zachte geluiden om ons heen. Ik voel me één met de natuur. Hier in de natuur, vind ik mijn eigen natuur. M’n eigen natuurlijke ritme. Ik geeuw en ontspan. Ik laad op en laat los.

Langzaam lopen we verder. We zien paddenstoelen tussen de bladeren op de grond. Perfect in schoonheid. De zon zet een paddenstoel vol in het licht, als een schijnwerper van bovenaf.

Mijn pijn is veel minder geworden, alsof ik een deel heb losgelaten in de natuur. Opgeladen en ontspannen, rijden we naar huis. Het is zo’n middag met een gouden randje.