Het nieuwe jaar

Het nieuwe jaar 2016 staat voor ons, “kwetsbaar, naakt en vooral hoopvol” sprak Herman Finkers in zijn oudejaarsconference.

Hij sloot zijn conference af, door nog even “heel erg de diepte” in te gaan. Over de zin van het leven, aan de hand van Benedictus van Nursia, grondlegger van de hoop. Ondertussen zou een blote dame op het podium verschijnen, we hoefden dus niet weg te zappen. Terwijl hij sprak, danste een prachtige jonge vrouw, kwetsbaar en naakt op zachte klanken.

“Iedereen is tegenwoordig aan het multitasken. Maar Benedictus zei; niet doen, je moet niet meer dan één ding tegelijk willen doen’. (Lastig in deze setting; luisteren naar Finkers en kijken naar de danseres ;-)). ‘…anders krijg je al snel het gevoel dat het leven zinloos is, een hopeloze zaak. Maar de wereld is niet perfect, dùs heeft ons leven zin. Probeer met kwetsbaarheid, zachtheid en schoonheid de wereld iets mooier te maken dan ze is.”

Hij lichtte het toe met een voorbeeld. In het verpleegtehuis van zijn moeder, woont een vrouw, die sinds ze daar is niet meer wil poepen. En dan bellen ze mìj, vertelde haar man. “Dan ga ik langs, houd haar hand vast, vertel wat over vroeger, ik zing voor haar wat oude liedjes en het is heel gek, maar dan poept ze.”

“Zùlke zorgzaamheid en liefde wens ik u en 2016 toe” beeïndigde Finkers zijn show.

Mooie woorden!

Bron: Herman Finkers, oudejaars conference